امروز ٤٦ روز است که شش تن از زندانیان عقیدتی اهل سنت بنام‌های حامد احمدی، کمال ملایی، جمشید دهقانی، جهانگیر دهقانی، صدیق محمدی و سیدهادی حسینی که از روز دوشنبه ۱۳ آبان ماه دست به اعتصاب غذا زدند.
اگرچه چند سایت خبری و برخی از رسانه ها خبر مربوط بدین اعتصاب غذا را پوشش داده، اما شاهد واکنش مناسبی از سوی فعالین حقوق بشر ایران و نهادهای حقوق بشر جهانی نیستیم. چنان که از نام بسیاری از نهادها و کمیته های حقوق بشر برمی آید این نهادها جهت اعاده ی حقی در جامعه ی ایران تشکیل یافته اند که به واسطه ی بشر بودن لازم الاجرا می گردد؛ اما با نگاه به عملکرد این نهادها به عینه مشاهده می گردد که در وادی عمل این نهادها دارای نگاهی اغماض آمیز به امسال این زندانیان هستند و از طرفی دیگر نگاه نهادهای حقوق بشر ایرانی و جهانی برای مطالعه گران بی طرف و آیندگانی که به مطالعه ی گذشته ی سیاسی این سرزمین خواهند پرداخت چیزی جز مایه ی شرمساری به بار نخواهد آورد. این گونه برخوردهای تبعیض آمیز کمیته ها و نهادهای حقوق بشری در عدم واکنش نشان دادن در باب فعالین حقوق بشر حاشیه نشین بازی کردن متولیان این نهادها با فلسفه ی وجودی خودشان می باشد.
چراکه تاریخ، به رغم تمامی سانسورها و اجحاف ها تا به اکنون قدرت لازم جهت رسانیدن بسیاری از فریادهای انسان های محکوم در گذشته را به آیندگان داشته است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر