"در حال حاضر همسرم کبری قلندری ۶۱ ساله به دلیل فشارهای زیاد و
در زندان بودن من، دچار سکته شدید مغزی شده است. او به دلیل سکته شدید مغزی مدت ۵۲ روز است که در حالت کُما به‌سر
می‌برد و بیمارستان‌های دولتی بعد از ۱ ماه او را از بیمارستان در
حالت کُما مرخص کردند و ناچارا با این شرایط وخیم جسمی در منزل بدون پرستار و
مراقبت نگهداری می‌شود و هر روز همانند شمعی قطره قطره در جلوی چشمان بچه‌هایم ذوب
می‌گردد و با مرگ تحمیلی دست و پنجه نرم می‌کند."
همسر محمد امین آگوشی معلم بازنشسته زندانی در بستر بیماری است. گفته می‌شود مسوولین اجازه عیادت وی بر بالین همسرش که در حالت کُما به سر می‌برد را نداده‌اند.
این معلم بازنشسته زندانی استمدادنامه‌ای را خطاب به سازمان‌های حقوق بشری و مراجع بین‌المللی نوشته است و از آنها درخواست کمک کرده تا بتواند همسرش را ببیند و از او پرستاری کند.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی و به نقل از فعالین حقوق بشر و دموکراسی در ایران؛ همسر محمد امین آگوشی معلم بازنشسته زندانی 56 روز است که در حالت کُما در بستر بیماری در منزل خودشان است. بیمارستان‌های دولتی از ادامه بستری همسر این زندانی خودداری کرده و به ناچار وی در منزل به سر می‌برد.
محمد امین آگوشی استمدادنامه‌ای را خطاب به سازمان‌های حقوق بشری و مراجع بین‌المللی نوشته تا بلکه در آخرین روزهای حیات همسرش از او پرستاری کند. این معلم بازنشسته می‌خواهد بر حکومت ایران فشار آورند تا به خواسته او تن دهند.
نسخه‌ای از استمدادنامه محمد امین آگوشی معلم بازنشسته زندانی در اختیار کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی قرار گرفته است که می‌خوانید:
با درود فراوان به نهادها و افراد مسوول و مدافع حقوق بشر؛
امیدوارم سال جاری سالی باشد به همت جامعه جهانی و افراد ذیربط موارد نقض حقوق بشر در ایران برچیده شود. در سالی که گذشت در مبارزه با نقض حقوق بشر در ایران و طی محکومیت‌ها و صدور بیانیه‌های مختلف اقدامات زیادی انجام گرفت. با توجه به اهمیت آن و موارد زیاد نقض حقوق بشر و اعدام‌های دسته‌جمعی در کشور ما در مواجه با آن کافی و واقعی نبود.
قبل از اینکه من زندانی سیاسی و فعال حقوق بشر به ذکر مشکلات خود بپردازم صمیمانه از اقدام شما بالاخص برادر بزرگوارم آقای احمد شهید نهایت تشکر و قدردانی می‌نماییم. همگان می‌دانند بنده از سوی دادگاه نظامی آذربایجان غربی به مدت ۱۰ سال تبعید در زندان زاهدان محکوم شدم. قابل توجه است دادگاه و قضات مربوطه، به من کرار در حضور من گفته‌اند: ما عذاب وجدان می‌کشیم چون در مورد دادرسی ما و صدور احکام، تحت فشار و خلاف میل باطنی مبادرت به صدور حکم کرده‌ایم.
وضعیت اینجانب به شرح زیر است: دادخواه محمد امین آگوشی معلم بازنشسته ۵۴ ساله و اهل پیرانشهر در تبعید در زندان زاهدان بوده و هستم. مدت ۵ و نیم سال است با شرایط اسف‌باری تحمل حبس می‌نمایم.
در حال حاضر همسرم کبری قلندری ۶۱ ساله به دلیل فشارهای زیاد و در زندان بودن من، دچار سکته شدید مغزی شده است. او به دلیل سکته شدید مغزی مدت ۵۲ روز است که در حالت کُما به‌سر می‌برد و بیمارستان‌های دولتی بعد از ۱ ماه او را از بیمارستان در حالت کُما مرخص کردند و ناچارا با این شرایط وخیم جسمی در منزل بدون پرستار و مراقبت نگهداری می‌شود و هر روز همانند شمعی قطره قطره در جلوی چشمان بچه‌هایم ذوب می‌گردد و با مرگ تحمیلی دست و پنجه نرم می‌کند.
در شرایط کنونی همسر بیمارم نیاز شدید و حیاتی به حضور من دارد. با توجه به اوضاع وخیم همسرم احتیاج مبرم به مرخصی درازمدت دارم و ۲ بار از طریق مقامات آقای مرضیه دادستان دادسرای عمومی و انقلاب زاهدان و آقای بابایی مدیر کل زندان‌های استان و آقای خسروی ریاست زندان چه حضوری و کتبی از طرف خود و خانواده‌ام درخواست مرخصی نموده‌ام و ظاهرا دادگاه نظامی زاهدان با دادن مرخصی من مخالفت کرده است.
تحمل حبس یک زندانی بی‌گناه با داشتن شرایط خاص که از دور منتظر شنیدن ذوب شدن و مرگ تدریجی همسرش باشد و حتی اجازه حضور در کنار او و رسیدگی پزشکی به او را نداشته باشد، شرایط را برای من غیر قابل تحمل نموده است.
لذا به صراحت می‌دانم مردان بزرگی بودند در زندان‌ها که شرایط بدتری را تحمل کردند. علیهذا که من بیش از ۵ سال است که مبتلا به ناراحتی‌های زیادی شده‌ام و عدم توضیح دولت در مورد آزادی من که حق شرعی و قانونی‌ام بوده و هست تحمل بردباری من را در مقابل این افراد تهی از انسانیت به صفر رسیده است.
خواهش دارم در سریع‌ترین وقت خواسته‌های من به مقامات و مراجع بین‌المللی یاد شده ارسال شود تا اقدام لازم معمول گردد.
همسر محمد امین آگوشی معلم بازنشسته زندانی در بستر بیماری است. گفته می‌شود مسوولین اجازه عیادت وی بر بالین همسرش که در حالت کُما به سر می‌برد را نداده‌اند.
این معلم بازنشسته زندانی استمدادنامه‌ای را خطاب به سازمان‌های حقوق بشری و مراجع بین‌المللی نوشته است و از آنها درخواست کمک کرده تا بتواند همسرش را ببیند و از او پرستاری کند.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی و به نقل از فعالین حقوق بشر و دموکراسی در ایران؛ همسر محمد امین آگوشی معلم بازنشسته زندانی 56 روز است که در حالت کُما در بستر بیماری در منزل خودشان است. بیمارستان‌های دولتی از ادامه بستری همسر این زندانی خودداری کرده و به ناچار وی در منزل به سر می‌برد.
محمد امین آگوشی استمدادنامه‌ای را خطاب به سازمان‌های حقوق بشری و مراجع بین‌المللی نوشته تا بلکه در آخرین روزهای حیات همسرش از او پرستاری کند. این معلم بازنشسته می‌خواهد بر حکومت ایران فشار آورند تا به خواسته او تن دهند.
نسخه‌ای از استمدادنامه محمد امین آگوشی معلم بازنشسته زندانی در اختیار کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی قرار گرفته است که می‌خوانید:
با درود فراوان به نهادها و افراد مسوول و مدافع حقوق بشر؛
امیدوارم سال جاری سالی باشد به همت جامعه جهانی و افراد ذیربط موارد نقض حقوق بشر در ایران برچیده شود. در سالی که گذشت در مبارزه با نقض حقوق بشر در ایران و طی محکومیت‌ها و صدور بیانیه‌های مختلف اقدامات زیادی انجام گرفت. با توجه به اهمیت آن و موارد زیاد نقض حقوق بشر و اعدام‌های دسته‌جمعی در کشور ما در مواجه با آن کافی و واقعی نبود.
قبل از اینکه من زندانی سیاسی و فعال حقوق بشر به ذکر مشکلات خود بپردازم صمیمانه از اقدام شما بالاخص برادر بزرگوارم آقای احمد شهید نهایت تشکر و قدردانی می‌نماییم. همگان می‌دانند بنده از سوی دادگاه نظامی آذربایجان غربی به مدت ۱۰ سال تبعید در زندان زاهدان محکوم شدم. قابل توجه است دادگاه و قضات مربوطه، به من کرار در حضور من گفته‌اند: ما عذاب وجدان می‌کشیم چون در مورد دادرسی ما و صدور احکام، تحت فشار و خلاف میل باطنی مبادرت به صدور حکم کرده‌ایم.
وضعیت اینجانب به شرح زیر است: دادخواه محمد امین آگوشی معلم بازنشسته ۵۴ ساله و اهل پیرانشهر در تبعید در زندان زاهدان بوده و هستم. مدت ۵ و نیم سال است با شرایط اسف‌باری تحمل حبس می‌نمایم.
در حال حاضر همسرم کبری قلندری ۶۱ ساله به دلیل فشارهای زیاد و در زندان بودن من، دچار سکته شدید مغزی شده است. او به دلیل سکته شدید مغزی مدت ۵۲ روز است که در حالت کُما به‌سر می‌برد و بیمارستان‌های دولتی بعد از ۱ ماه او را از بیمارستان در حالت کُما مرخص کردند و ناچارا با این شرایط وخیم جسمی در منزل بدون پرستار و مراقبت نگهداری می‌شود و هر روز همانند شمعی قطره قطره در جلوی چشمان بچه‌هایم ذوب می‌گردد و با مرگ تحمیلی دست و پنجه نرم می‌کند.
در شرایط کنونی همسر بیمارم نیاز شدید و حیاتی به حضور من دارد. با توجه به اوضاع وخیم همسرم احتیاج مبرم به مرخصی درازمدت دارم و ۲ بار از طریق مقامات آقای مرضیه دادستان دادسرای عمومی و انقلاب زاهدان و آقای بابایی مدیر کل زندان‌های استان و آقای خسروی ریاست زندان چه حضوری و کتبی از طرف خود و خانواده‌ام درخواست مرخصی نموده‌ام و ظاهرا دادگاه نظامی زاهدان با دادن مرخصی من مخالفت کرده است.
تحمل حبس یک زندانی بی‌گناه با داشتن شرایط خاص که از دور منتظر شنیدن ذوب شدن و مرگ تدریجی همسرش باشد و حتی اجازه حضور در کنار او و رسیدگی پزشکی به او را نداشته باشد، شرایط را برای من غیر قابل تحمل نموده است.
لذا به صراحت می‌دانم مردان بزرگی بودند در زندان‌ها که شرایط بدتری را تحمل کردند. علیهذا که من بیش از ۵ سال است که مبتلا به ناراحتی‌های زیادی شده‌ام و عدم توضیح دولت در مورد آزادی من که حق شرعی و قانونی‌ام بوده و هست تحمل بردباری من را در مقابل این افراد تهی از انسانیت به صفر رسیده است.
خواهش دارم در سریع‌ترین وقت خواسته‌های من به مقامات و مراجع بین‌المللی یاد شده ارسال شود تا اقدام لازم معمول گردد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر