اما متاسفانه امروزه تعدادی از کشورها و برخی از دولت ها، حق آموزش به زبان مادری مردمان متعلق به اقوام و اقلیت های ملی- قومی و زنده نگه داشتن این حق که همانا حق حفظ هویت و فرهنگ آنهاست را به مثابه تهدیدی بزرگ و بالقوه برای وحدت سرزمین و امنیت و حاکمیت خود قلمداد و ارزیابی می نمایند. از این رو در عمل نه تنها از آموزش چنین زبان هایی جلوگیری می کنند، بلکه این دولت ها مجموعه ای از سیاست های آموزشی، فرهنگی، سیاسی و امنیتی با هدف تخریب، تحدید، ممنوعیت حذف و نابودی و سرانجام سپردن زبان اقوام و ملت های غیرحاکم به موزه ها بکار گرفته اند، بطوری که هم اکنون زبان مادری دهها میلیون کرد، ترک، بلوچ، عرب و ترکمن در ایران با چنین وضعیت و سرنوشتی مواجه شده است.
این حق در قانون اساسی جمهوری اسلامی به رسمیت شناخته نشده و به جای آن در اصل پانزدهم بر حق تحصیل به زبان مادری در کنار زبان فارسی در مدارس تاکید شده است.
خواست برحق آموزش به زبان مادری، مانند خواست بر حق برخورداری از آزادی اندیشه و بیان، به ویژه در چنین زمانی که هجوم همه جانبه ای در زمینه دستگیری روزنامه نگاران و توقیف و سانسور مطبوعات به شدت در حکومت جمهوری اسلامی ایران رواج یافته امری ست مبارزاتی و باید برای آن تلاش کرد.
هم اکنون شماری از فعالان مدنی و سیاسی قومیت های ایران "جنبش تحصیل به زبان مادری" را راهاندازی کرده، و خواستار حمایت از "حق آموزش به زبانهای مادری" در سراسر ایران شدند.
از این رو ما به عنوان " کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی " ضمن حمایت از کمپین "جنبش تحصیل به زبان مادری" خواهان رفع تمامی تبعیض های فرهنگی، سیاسی، مذهبی، عقیدتی، زبانی و… علیه گروهای اتنیکی ساکن ایران بوده و آموزش به زبان مادری در مناطق ملی را گامی مهم دراین روند می دانیم.
کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی
( زیر مجموعه ی سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان)
شنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۲ - 2014 February 15
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر