قاچاق زنان و دختران به خارج از کشور به خصوص کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس، در حکومت اسلامی ایران امری بسیار رایج و مرسوم است. تا جایی که حتی یکی از اصلی ترین بنیانگذاران و تئوری پردازان افکار فاشیستی حکومت اسلامی؛ حسن عباسی در سخنرانی علنی خود در سال ۲۰۰۸ به آن اعتراف کرد و وزیر اطلاعات وقت علی یونسی و رئیس جمهور وقت سید محمد خاتمی و مجمع تشخیص مصلحت نظام، سپاه و بسیج و… و آیت الله شاهرودی قوه قضائیه و محمدباقر قالیباف (فرماندهٔ سابق نیروی انتظامی و شهردار فعلی تهران ) و …را برای پاسخگو نبودن، بی توجهی و جلوگیری نکردن از فاجعه قاچاق دختران و زنان ایران به کشورهای عربی محکوم کرد
برطبق گزارش وزارت خارجه آمریکا در مورد حقوق بشر و همچنین انجمن دفاع از قربانیان خشونت در سال ۱۳۸۳ گوشه ای از آمار قاچاق دختران ایرانی چنین ذکر شده که ماهانه ۴۵ دختر ۱۶ تا ۲۶ ساله ایرانی فقط در کراچی توسط افراد ثروتمند خریداری می شوند. همچنین در این گزارش ذکر شده که حکومت ایران تاکنون هیچگونه مدرکی مبنی بر مجازات و اجرای قانون در مورد مقامات دولتی که در تسهیل قاچاق انسان نقش دارند،ارائه نکرده است.
در خلاصه گزارش شوکه کننده و تاثر برانگیز جولای ۲۰۱۱ حقوق بشر در مورد قاچاق انسان، به ویژه زنان و کودکان در ایران؛ این چنین آمده است؛
مسیرهای قاچاق:
ایران کشور مبدا، ترانزیت و منزل و مقصد قاچاق انسان است مشاهده شده قربانیانی که منشاء شان از ایران است به افغانستان، امارات متحده عربی، انگلیس، فرانسه، پاکستان، و ترکیه قاچاق شده اند.علاوه بر این، قربانیان ایرانی غالبا توسط خطوط هوایی با گذرنامه جعلی به اروپا قاچاق می شوند.
در همین حال قربانیانی نیز به ایران قاچاق شده که به طور کلی از کشورهای آسیای مرکزی و جنوب شرقی آسیا، افغانستان، و پاکستان می آیند، ایران به عنوان یک کشور ترانزیت قاچاق انسان برای افغانستان، پاکستان، امارات متحده عربی، یونان، ترکیه، عمان، مسقط و دیگر کشورهای اروپایی و کشورهای حاشیه خلیج فارس عمل می کند. قربانیان اغلب از طریق شهرهای در امتداد مرز ایران و پاکستان قاچاق می شوند.
عواملی که در ایران منجر به زیرساخت های قاچاق انسان می شوند
زنان و دختران در ایران به دلیل فقر شدید و قوانین سختگیرانه دولتی در مقابل قاچاق انسان آسیب پذیر هستند. ۶۰ درصد دانش آموزان در دانشگاههای ایران زنان هستند اما تنها ۱۵ درصد از نیروی کار در جامعه به زنان تعلق دارد و تنها ۲ درصد از مشاغل اداری به زنان واگذار شده است.
نرخ بیکاری برای زنان ۱۵ تا ۲۹ ساله، ۲۸ درصد و برای گروه های سنی ۱۵ تا ۲۰ ساله ۴۳ درصد است و تخمین زده شده که ۸ میلیون زن در زیر خط فقر زندگی می کنند. ماهیت مردسالارانه سنتی جامعه ایران نیز به عنوان یکی از عوامل تشکیل دهنده زیربنای قاچاق انسان شناخته شده است.
برای مثال، در ایران ارزش یک زن کمتر از نیمی از ارزش یک مرد است و سن مسئولیت قانونی نیز اینچنین تنظیم شده؛ که یک زن ظاهرا در سن بسیار کم و حساس ۹ سالگی به سن قانونی رسیده است اما سن قانونی مرد تقریبا دو برابر و در ۱۵ سالگی قید شده.
پدران و شوهران بی توجه و مسئولیت ناشناس
پدران و شوهران قادر به کنترل بیشترین جنبه های زندگی یک زن هستند از جمله اینکه چه زمانی و با چه فردی ازدواج کند و آیا اجازه اشتغال به کار در خارج از خانه را داشته باشد یا نه، همچنین ایران دارای یکی از بالاترین رکوردهای دختران فراری و زنان در جهان می باشد.
اعتقاد بر این است که به طور متوسط آمار دخترانی که روزانه از خانه های خود در ایران فرار می کند ۴۵ نفر است و تقریبا ۹۰ درصد آنان به روسپیگری روی می آورند. به گزارش یک مقام رسمی دولت ایران در سال ۲۰۰۵ ، دختران فراری در کشور ایران در ۲۴ ساعت اولیه فرار مورد تجاوز قرار گرفته اند. دختران فراری همراه با ۲۵۰۰۰ کودک خیابانی در تهران صید آسانی برای قاچاقچیان انسان در کشور هستند.
در این ویدیو گزارشی می شنویم و می بینیم از قاچاق دختران نوجوان ایران به کشورهای عربی.
اشکال قاچاق در ایران
به گفته رئیس دفتر انترپول در ایران تجارت برده/ سکس، یکی از سود آور ترین فعالیت ها در ایران امروز است و در زمان هایی با اطلاع و شرکت داشتن بنیادگرایان حاکم بر ایران انجام می شود.
مقامات دولتی ایران خود نیز در خرید، فروش و آزار جنسی زنان و دختران جوان شرکت دارند به عنوان مثال، رضا زارعی رئیس پلیس تهران، در سال ۲۰۰۸ برای حضور و شرکت داشتن در یک فاحشه خانه که به طور مخفیانه کار می کرد زندانی شد. تخمین زده می شود که هزاران نفر از ایرانیان هر ساله برای معاملات جنسی فروخته می شوند و در تهران به تنهایی ۸۴۰۰۰ روسپی و ۲۵۰ فاحشه خانه وجود داشته باشد.
بسیاری از فاحشه خانه ها همچنین به نام “خانه های عفاف” نامیده می شوند که از نقاط ضعف موجود در قوانین ایران برای جلوگیری از مجازات و برای باقی ماندن در داد و ستد روسپیگری استفاده می کنند و در این خانه های عفاف که به صورت بنگاه روسپیگری است مشتریان از نظر قانونی می توانند با روسپی برای مدت کوتاهی ازدواج کنند و پس از اینکه مقاربت رخ داد، او را طلاق دهند.
پناهگاه دختران فراری نیز به عنوان مکانی برای پیدا کردن روسپی شناخته شده است. بیشتر قاچاقچیان دختران بین سنین ۱۳ و ۱۷ سال را ترجیح می دهند گرچه گزارش هایی از فروش دختربچه ها در سنین ۸ و ۱۰ سال به کشورهای عربی نیز مو جود است. قاچاقچیان اغلب بیش از ۴۶۰۰ دلار آمریکا یا ۵۰ میلیون ریال برای هر دختر پرداخته اند.
بانوان زیبای ایرانی به دست رژیم منحوس اسلامی به عنوان برده های جنسی به کشورهای دیگر فروخته می شوند، به راستی این مصیبت دردآور خون هر ایرانی با شرفی را به جوش می آورد، آیا زمان آن نرسیده که ملایان را به سزای اعمال شان رساند؟
به روسپیگری کشاندن دختران بازمانده زمین لرزه بم
پس از زلزله بم در سال ۲۰۰۳ قاچاقچیان انسان زنان و دختران یتیم را ربوده و آنها را به تهران آوردند و آنها به ایرانیان و افراد خارجی فروخته شدند. دختران فراری و کودکان خیابانی اغلب به کشورهای حاشیه خلیج فارس فروخته می شوند به قیمت ۱۱۰۰۰ دلار یا ۱۰۶ میلیون ریال.
دختران از استان خراسان با سنین اعم از دوازده تا بیست سال به عنوان “همسران” به مردان پاکستانی فروخته می شوند و سپس آنان را از طریق افغانستان به پاکستان برده شده و به فاحشه خانه هایی به نام “خرابات” فروخته می شوند.قاچاقچیان بسیاری به راحتی با پرداختن جریمه های کوچک که تنها ۶ درصد از کل سود حاصل از فروش یک دختر است از مجازات رهایی می یابند.
به بیگاری کشاندن افراد نیازمند به کار
قاچاق انسان برای سکس، تنها نوع قاچاق انسان نیست که در ایران اتفاق می افتد، کار اجباری نیز در حال حاضر به عنوان قاچاق انسان در ایران رایج است. در یک نمونه به مردان، زنان و کودکان گفته شد که آنها برای انجام شغل در منطقه زرآباد در یک باغ استخدام شدند و به آنها وعده شغل هایی با پرداخت حقوق و درآمد و هزینه های سفر داده شده که حقیقت نداشت و قربانیان مجبور به یکسال کار مجانی شدند و فقط به آنها آب و غذا ارائه شده بود، آنها هرگز برای کاری که در مدت یکسال انجام داده بودند حقوقی دریافت نکردند.
دزدیدن و قاچاق نوزادان
قاچاق نوزادان نیز در ایران رخ می دهد. به طور مثال در یک مورد؛ ۲۸ مرد و زن پزشک، کارکنان بیمارستان، کارمندان ثبت احوال و تنظیم شناسنامه با هم به مدت سه سال کار کرده بودند تا ۶۳ نوزاد تازه به دنیا آمده را از بیمارستان های تهران خارج کرده و به فروش برسانند.
در هر نمونه قاچاقچیان به پدر و مادر نوزاد گفته بودند که نوزاد مرده است و از بازگرداندن جسد نوزاد به خانواده سرباز زدند. سپس قاچاقچیان زن نوزادان را در زیر چادر خود مخفی کرده و از بیمارستان بیرون رفته اند. گواهی تولد جعلی، ساخته شده بوده، و بچه ها را به به مبلغ ۳۰ میلیون ریال به زوج هایی که هیچ اطلاعی از قاچاق این نوزادان نداشتند فروخته بودند، از زمان برملایی این گروه قاچاق انسان چند تن از نوزادان به پدر و مادراصلی خود بازگردانده شده اند.
زنان بزرگترین قربانیان قاچاق انسان هستند که در بیشتر مواقع به عنوان برده های جنسی و در برخی مواقع نیز به عنوان برده های کاری مورد استفاده قرار می گیرند. شوم بختانه بانوان ایرانی نیز در حال قاچاق شدن و به تباهی کشانده شدن می باشند.
بزرگترین حراج دختران و زنان ایرانی در سال ۱۳۸۳
اخبار قاچاق انسان از ایران حتی در بررسی اخبار رسانه های حکومتی جمهوری اسلامی که تحت شدید ترین سانسورها و معضوریت های حکومت خودکامه مذهبی هستند بسیار شوکه کننده و باورنکردنی است به طور مثال؛ در گزارش ۲۶ ماه مه ۲۰۰۴ برابر با چهارشنبه ششم خرداد سال ١٣٨٣ روزنامه شرق میزگرد خبری تدارک دید تا خبر فاجعه حراج ۲۸۶ زن و دختر ایرانی را در فجیره امارات متحده عربی اعلام کند.
یک خلبان ایرانی تبار به نام مصطفی بن یحیی که برای شرکت هواپیمایی امارات متحده عربی کار می کرد در این نشست خبری حضور داشت. در این میز گرد مصطفی بن یحیی جزئیات تکان دهنده ای از قاچاق دختران و پسران ایرانی به شیخ نشین های عربی ارایه داد که مورد توجه شرکت کنندگان در این میز گرد قرار گرفت او فاش ساخت موج قاچاق دختران و پسران ایرانی به امارات آنقدر گسترده است که یک ترمینال ویژه برای انتقال آنان در نظر گرفته شده است.
چگونگی پرواز دختران به کشورهای دیگر
مصطفی بن یحیی همچنین اعلام کرد: “به طور متوسط بین ۱۰ تا ۱۵ نفر از دختران در ۹ پرواز عادی روزانه به عربستان و ۲۰ پرواز نامنظم به طور هر روزه از ایران به دبی، قاچاق می شوند. علاوه بر این جسد جسد سه تا پنج دختر به صورت ماهیانه از این کشورها به دولت ایرات تحویل داده می شود…”.
لازم به ذکر است بن یحیی در طول جنگ تحمیلی بارها مورد تقدیر قرار گرفته بود، به طوری که عنوان “قهرمان” جنگ را نیز از آن خود کرده است. او که قرار بود با حضور در صحنه حراج گزارش مستقیمی را از این حراجی در اختیار خبرگزاری سینا قرار دهد به مدت ۲۴ ساعت در مکانی نامعلوم بین دبی و فجیره در بازداشت به سر برد و مورد تهدید قرار گرفت به گفته وی بازجویان ناشناس به او خاطرنشان کردند:”که سر به نیست کردنش مثل فروش دختران وپسران همچون آب خوردن خواهد بود!”.
فرتور اعضای بازداشت شده یک باند قاچاق زنان در ایران را نشان می دهد. اخبار مربوط به قاچاق زنان ایرانی از سوی حکومت اسلامی سانسور شده و هیچ وقت به گوش مردمان مان نرسیده است.
اظهار بی اطلاعی سفیر ایران در امارات از سر به نیست کردن دختران
در همان زمان علیرضا سالاری سفیر ایران در امارات از این موضوع اظهار بی اطلاعی کرد و در گفت وگو با روزنامه شرق گفت: «تاکنون گزارشی در این رابطه به ما نرسیده است.» و افزود:«ضمن اینکه این مسئله در این کشور ممنوع بوده و با آن برخورد می شود.»
او همچنین گفت :«اثبات و نفی این موضوع را بسیار مشکل خواند و در ادامه گفت؛ «به رغم آنچه که در خبرها مبنی بر انتقال ماهانه ۳ تا ۵ جسد دختر ایرانی به کشور منتشر شده است، در فروردین ماه ما فقط ۵ جسد و در اردیبهشت ماه دو جسد را به کشور منتقل کردیم که از این تعداد ۳ نفر ملوان بودند»
سالاری ممنوعیت این موضوع در امارات متحده را در حالی عنوان کرد که به رغم توصیه های چندباره سازمان ملل متحد تاکنون هیچ مدرکی دال بر پیوستن این کشور به پروتکل مبارزه با قاچاق انسان در سایت رسمی سازمان ملل وجود ندارد و اظهار بی خبری و تکذیب و بی اعتنایی به این فاجعه بیشتر به سرپوش نهادن بر این فاجعه انسانی و نشان از دست داشتن مستقیم مقامات دولتی در حراج های انسانی مردم ایران می باشد.
و سفیر کشور ایران در امارات حتی فراموش کرد که به غیر از بهانه آوردن و تکذیب کردن اجساد زنان و دختران ایرانی در ماه فروردین، متذکر شود که چه توضیح قابل قبول دیگری درباره ۳ تا ۵ جسدی که در ۱۱ ماه دیگر همین سال به ایران بازگردانده شده بدون وجود یک شبکه گسترده دولتی قاچاق انسان در ایران ممکن است!
و یا اینکه چگونه می توان شهادت افشاگرانه خلبان ایرانی تباری را نادیده گرفت که در گردهمایی خبری به تحویل دادن سه تا پنج جسد از دختران ایرانی به طور ماهیانه و هر ساله از کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس پرده برداشت!.
بن مایه ها:
Human Trafficking and Forced Prostitution
A Human Rights Report on Trafficking in Persons, Especially Women and Children
A Human Rights Report on Trafficking in Persons, Especially Women and Children
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر