۱۳۹۱ شهریور ۱۴, سه‌شنبه

چه زود فراموشمان کردید



چه زود فراموشمان کردید
هنوز کابوس کودکانمان، ضجه های مادران زیر آوار است
هنوز نمرده ایم
لاشخورهای مرگ انتظارمان را می کشند
سرمای قره داغ خیلی سوزناک است
پایی ندارم اما با دست هایم دنبال زندگی زیر آورام می گردم
...

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر